Porzeczki to grupa roślin sadowniczych należących do rodzaju Ribes, spośród których największą popularnością cieszą się trzy gatunki: porzeczka czarna, porzeczka czerwona oraz porzeczka biała. Ich owoce są wykorzystywane jako owoce deserowe oraz do celów przetwórczych ponieważ są bogate w pektyny oraz naturalne barwniki (antocjany).
Aby uzyskać wzorowe plony należy zwrócić uwagę na szereg czynników, z których najistotniejsze jest wybranie odpowiedniego stanowiska do uprawy. Wszystkie gatunki porzeczek preferują żyzne, ale przewiewne gleby bez tendencji do długotrwałego utrzymywania wysokiego (powyżej 50 cm) poziomu wód gruntowych oraz zaskorupiania się. Zbyt piaszczyste stanowiska utrudniają pobieranie składników poprzez intensywne wymywanie składników pokarmowych w strefy niedostępne dla korzeni roślin. Równie istotny jak struktura gleby jest jej odczyn – pH optymalne dla porzeczek mieści się w granicach 6,2 – 6,7, co pozwala na prawidłowy rozwój sfery korzeniowej.
Nawożenie dolistne porzeczek pozwala na otrzymanie satysfakcjonujących plonów o doskonałych parametrach jakościowych. Precyzyjny dobór dawki oraz terminu zabiegu pozwala na dostarczenie składników odżywczych nawet w przypadku ich niedoborów lub ich ograniczonej dostępności w podłożu. Ma to szczególnie istotne znaczenie w przypadku mikroelementów, które łatwo ulegają uwstecznianiu oraz przechodzeniu w formy niedostępne dla roślin. Porzeczki jak wszystkie rośliny sadownicze charakteryzują się wysokim zapotrzebowaniem na bor i molibden – mikroelementy odpowiedzialne za regulację kwitnienia i zapylenia, jednak polskie gleby nie zawierają ich dostatecznie dużo by pokryć zapotrzebowanie intensywnie owocujących upraw. Aby sprostać tym wymaganiom należy je dostarczyć w możliwie najbardziej przyswajalnej dla roślin formie podczas kluczowych faz rozwoju. W celu zwiększenia efektywności nawożenia makroelementowego warto także rozważyć dostarczenie pozostałych mikroelementów, biorących udział w pobieraniu, transporcie oraz metabolizmie składników pobieranych przez rośliny w największych ilościach – azotu, potasu, fosforu, wapnia oraz magnezu. Dodatkowym zabiegiem poprawiającym jakość otrzymywanych owoców jest biostymulacja naturalnymi środkami zwiększającymi wydajność procesów życiowych roślin oraz zwiększającymi jej odporność na stresy abiotyczne, w tym: skrajne temperatury, zaburzenia w gospodarce osmotycznej (susza/zalanie systemu korzeniowego) a także uszkodzenia mechaniczne, zwiększające podatność na ataki patogenów i szkodników.
Technologie nawożenia
Mając na uwadze zróżnicowane oczekiwania rolników w zakresie odżywiania upraw, przygotowaliśmy dla Państwa trzy kompletne propozycje nawożenia dolistnego.
Poniższe technologie zostały przygotowane w odpowiedzi na te oczekiwania, w celu optymalnego odżywienia upraw i mają charakter poglądowy. W przypadku pytań dotyczących szczegółów technologii oraz dopasowania indywidualnego dawkowania wskazanych produktów zapraszamy do kontaktu z naszym Zespołem.
