Kukurydza jest rośliną bardzo mocno wchodzącą w strukturę systemu płodozmianowego w Polsce. Pokazują to zwiększające się znacznie, z roku na rok powierzchnie przeznaczane przez gospodarstwa na jej zasiewy. W 2013 r. produkcja przekroczyła prawie 4,5 miliona ton, co czyni kukurydzę jednym z ważniejszych zbóż w Polsce.
Powoduje to silny rozwój technologii uprawy oraz systematyczne zwiększanie nakładów przeznaczonych na jej produkcję. Wraz z wzrostem areału rośnie świadomość i umiejętności w uprawie tej rośliny. Kukurydza z naszych rodzimych upraw przeznaczana jest głównie na:
- paszę dla zwierząt,
- produkcję spożywczą dla ludzi (np. mąka, płatki kukurydziane),
- biogaz,
- etanol,
- farmaceutykę itd.
Podstawą sukcesu w produkcji kukurydzy jest dobór odmian mieszańcowych o odpowiedniej dla danego rejonu uprawy wczesności oraz dostosowanych do kierunku użytkowania. Wczesność mieszańców określa się liczbą FAO. Mieszańce wcześniejsze mają mniejszą liczbę FAO niż mieszańce późniejsze.
Kukurydza jest rośliną ciepłolubną o intensywnym procesie kiełkowania. Powinna być wysiewana do gleby nagrzanej do temperatury ok. 9-10 °C. Zasiane ziarno zależnie od rodzaju gleby powinno znaleźć się na głębokości 6 cm (4-6 cm na glebach zwięzłych i 6-8 cm na glebach lekkich). Gleba powinna mieć uregulowany odczyn powyżej 5,5 pH, zawierać jak najwięcej próchnicy i co najmniej średnią zasobność przyswajalnych form fosforu, potasu i magnezu. Wskaźnikiem fenologicznym rozpoczęcia siewu kukurydzy jest kwitnienie porzeczki czarnej, czereśni i mniszka. Na południu i zachodzie termin ten przypada na trzecią dekadę kwietnia, na wschodzie i północy między 1-5 maja. Kukurydza jest gatunkiem odpornym na krótkie niedobory wody, dzieje się to za sprawą głębokiego, dobrze rozwiniętego systemu korzeniowego.
Kukurydza wytwarza około 45-60 t/ha zielonej masy. Aby pokryć to zapotrzebowanie, powinno się dostarczyć tej roślinie w zależności od przeznaczenia:
Z przeznaczeniem na ziarno: z plonem 1 t ziarna i odpowiednią ilością słomy przeciętnie pobiera: 30 kg azotu (N), 12 kg fosforu (P2O5), 30 kg potasu (K2O), 10 kg wapnia (CaO), 10 kg magnezu (MgO), 4 kg siarki (S) lub w przeliczeniu na SO3 – 10 kg oraz 11 g boru (B), 14 g miedzi (Cu), 110 g manganu (Mn), 0,9 g molibdenu (Mo) i 85 g cynku (Zn). Wykazuje dużą wrażliwość na niedobór cynku oraz średnią na niedobór boru, manganu i miedzi. Pobiera około dwukrotnie więcej wapnia oraz 2-3-krotnie więcej magnezu i boru niż pozostałe zboża,
Z przeznaczeniem na kiszonkę: z plonem 10 t zielonki przeciętnie pobiera: 38 kg azotu (N), 16 kg fosforu (P2O5), 45 kg potasu (K2O), 20 kg wapnia (CaO), 12 kg magnezu (MgO), 5 kg siarki (S) lub w przeliczeniu na SO3 – 12,5 kg oraz 17 g boru (B), 13 g miedzi (Cu), 150 g manganu (Mn), 1,5 g molibdenu (Mo) i 150 g cynku (Zn). Wykazuje dużą wrażliwość na niedobór cynku oraz średnią na niedobór boru, manganu i miedzi.
Do najważniejszych składników pokarmowych zarówno w kukurydzy przeznaczonej na ziarno, jak i kiszonkę należą fosfor i potas. Są one w znacznej ilości pobierane podczas całego okresu wegetacji rośliny. Braki tych składników konsekwentnie wpływają na spadek plonu oraz jego jakość. Zgodnie z zaleceniami nawozowymi EKOPLON w fazie min. 4 liści powinniśmy podać nawozy wzbogacone o fosfor i potas, np. 3-4 kg/ha MAXIMUS Platinum extra PK, a w fazie 8-10 liści nawóz kompleksowy MAXIMUS Platinum 20+20+20 3-4 kg/ha. Termin zastosowania nawożenia dolistnego uzależniony jest od faktu, że kukurydza dopiero od fazy 2-4 liści zaczyna pobierać składniki z otoczenia. Zastosowanie cynku w 2-krotnym zabiegu zapewni odpowiedni rozwój rośliny. Zalecane jest wykonanie pierwszego zabiegu nawozem EKOLIST mono Cynk w dawce 2-3 l/ha w fazie 3-6 liści oraz powtórzenie zabiegu w fazie 8-10 liści. Dodatkowo w tej fazie należy zastosować 1 l/ha nawozu EKOLIST mono Bor. Kompleksowe zaopatrzenie w cynk, bor, mangan oraz miedź zapewni nam zastosowanie nawozu dolistnego MAXIMUS AminoMicro Kukurydza 0,5-1 kg/ha, nawozu o podwyższonych składach potrzebnych mikroelementów.
Technologie nawożenia
Mając na uwadze zróżnicowane oczekiwania rolników w zakresie odżywiania upraw, przygotowaliśmy dla Państwa trzy kompletne propozycje nawożenia dolistnego.
Poniższe technologie zostały przygotowane w odpowiedzi na te oczekiwania, w celu optymalnego odżywienia upraw i mają charakter poglądowy. W przypadku pytań dotyczących szczegółów technologii oraz dopasowania indywidualnego dawkowania wskazanych produktów zapraszamy do kontaktu z naszym Zespołem.