Najbardziej wskazane dla grochu są gleby piaszczysto - gliniaste, przepuszczalne i przewiewne, szybko nagrzewające się wiosną, o uregulowanych stosunkach wodnych, z dostateczną zawartością próchnicy i wapnia. Nie nadają się gleby za mokre o wysokim poziomie wód gruntowych oraz zbyt suche i piaszczyste. Groch jest bardzo wrażliwy na zakwaszenie gleby; pH nie powinno być niższe niż 6,5 na glebach lekkich i 7,8 na glebach cięższych. Dla średniej zasobności gleby stosuje się przeciętnie od 60 do 80 kg/ha P₂O₅, 120-140 kg/ha K₂O. Wskazane jest zastosowanie przedsiewnego nawożenia azotowego w ilości 40-50 kg/ha. Niedobór, a zwłaszcza nadmiar azotu jest przyczyną wzrostu stopnia porażenia roślin grochu przez większość grzybów chorobotwórczych powodujących występowanie fuzaryjnego więdnięcia, mączniaka właściwego i rdzy. Groch jest wrażliwy na niedobory: fosforu, magnezu, boru i molibdenu.